Live in Eppingen - Ole Frimer Band
Kati Records

Ole Frimer timmert al jaren aan de weg, sinds 1990 brengt hij al geluidsdragers uit en toch is hij tot nu toe vooral populair in zijn thuisland Denemarken en in Duitsland.

Nederland zal in dat rijtje nog moeten volgen. Mijn eerste kennismaking met deze band dateert van 2015 met zijn live album: “Live At Blues Attica”. Een album dat mij niet zo kon overtuigen echter met het album “Live In Eppingen” is hem dat wel gelukt en overtuigd hij zijn muzikale kwaliteiten. De opnames dateren uit 2019 op het Eppingen Jazz Festival in Duitsland.
De band bestaat uit: Ole Frimer op gitaar en zang met daarnaast op de toetsen Niels Ole Thorning; Jesper Bylling, bas en tenslotte Claus Daugaard achter de drumkit.

Het album bevat 8 songs verdeeld over eigen werk en covers en met een speelduur van toch bijna 50 minuten.
Doordat hij zonder plectrum speelt krijg je toch een iets ander geluid dan je gewend bent. Natuurlijk heeft ook zijn muziekstijl daarmee te maken. Want het instrumentale openingsnummer ‘The Clearing’ doet een beetje psychedelisch aan. Vooral de intro geeft die indruk maar allengs ontwikkelt het zich daarna toch richting de blues met een klein vleugje funky jazz.
Op ‘Sheltered Roads’ laat de band zich toch van een andere kant zien. Ingetogen en soms heel klein dat met Ole’s rauwe stemgeluid wordt doorbroken. De combinatie van gitaar en toetsen pakt hier geweldig goed uit, je mag gerust stellen, meesterlijk.

De eigen creatie: ‘Why Are You Stayin’ is een knap staaltje blues waarin het gitaarspel van Ole prima tot zijn recht komt. Een nummer waar de bluesliefhebber zijn vingers bij kan aflikken. Dat geldt ook voor het prachtig uitgevoerde: ‘Old Love’ een compositie van Eric Clapton en Robert Cray. Gedurfd om te coveren maar wel uitstekend gedaan door de band. Dit is een van de covers die op het album staan. Verder tref je nog aan: The Blues Is Here To Stay van Eddie Boyd; Got A Mind To Travel van Albert Collins; Brush With The Blues van Jeff Beck. Een van Ole’s grote Voorbeelden.
Dat de muzikanten over de nodige ervaring beschikken is wel af te horen aan het ontspannen maar strakke spel. Hier en daar stevig en soms ook heel ingetogen.

Op “Live In Eppingen” horen we toch wel echt blues dat soms richting de jazz neigt maar bijzonder smaakvol uitgevoerd met melodieuze gitaarsolo’s en klinkend toetsenwerk. Geen vernieuwende blues maar wel passend.

Met dit album moet het hem zeker lukken na deze ‘Corona-tijd’ voet aan de grond te krijgen in Nederland.