Vrijdag 17 februari 2023, Nederweert, private-party
Lester Butler Memorial een memorabele avond om niet te vergeten

Tekst: Wil Wijnhoven
Foto's: Wil Wijnhoven

1998, zaterdag 2 mei blijkt een memorabele dag op Moulin Blues te zijn. Toen speelde Lester Butlers 13 op het hoofdpodium aldaar. Voor menig blues liefhebber een onvergetelijk blues moment omdat enkele dagen later Lester Butler is overleden.
Met die gedachte heeft Bart Schroijen 25 jaar later het idee opgevat om een memorial te organiseren in zijn eigen ‘blues kelder’. Een geselecteerde groep vrienden zijn uitgenodigd om dit fantastische weekend mee te beleven.

Daarvoor heeft hij enkele muzikanten weten te strikken die het niveau van wijlen Lester weten te benaderen.
En ondanks de ‘vastelaovend-tijd’ in het Limburgse hebben toch veel Lester Butler fans gereageerd op de uitnodiging van Bart Schroijen.
Met drummer Marc Thijs aka Tee; bassist Roelof Klijn en gitarist Sander Kooijman spelen om beurten Maikel van Bogget; Big Pete en Hook Herrera dit weekend mee.
De aftrap is weggelegd voor Maikel van Bogget, een gerenommeerde vertolker van voornamelijk The Fabulous Thunderbirds maar ook het werk van Lester Butler is niet te versmaden getuige zijn voortreffelijke harpspel en zijn zang. Enkele songs die hij in zijn set heeft verwerkt zijn onder meer ‘Taildragger; I’m Ready en Highway Men. Ook Sander laat zich niet onbetuigd en trekt zijn registers duchtig open. Genieten is het ook van Roelof en Tee. Deze laatste is een instrumentalist pur sang.
Inmiddels zit de sfeer er goed in en worden we getrakteerd op een mooie bluesset.

Alles wat nu staat te genieten mag wel worden betiteld als fan van Lester Butler maar er zijn twee personen, Frank en Ferry, die praktisch hun leven gewijd hebben om alles van Lester Butler uit te zoeken. Na jaren van zoeken hebben ze dan ook veel materiaal weten op te sporen waarbij de landsgrenzen ver gepasseerd zijn. Samen vertellen zij op een luchtige wijze hoe zij fan zijn geworden en wat voor werk zij hebben verzet. Het is imponerend hoe zij zoveel wetenschap over deze legendarische muzikant hebben gevonden. Ze hebben zelfs Lesters zus weten te strikken om een gefilmde toespraak voor ons in te spreken. Indrukwekkend.
Onze gastheer voorziet tussendoor van een goed getapt drankje en een diversiteit aan heerlijke snacks.  

Hierna neemt Big Pete de plek in van Maikel van Bogget. Pieter is een meester op de bluesharp en wordt door Lesters zus toch gezien als diegene die Lester het dichtst weet te benaderen. Dat is ook niet vreemd omdat Big Pete tot in de States een naam heeft opgebouwd als een absolute topper en regelmatig wordt uitgenodigd om mee te spelen met beroemde muzikanten.
Samen met ‘zijn’ backing band laat hij horen dat hij niet voor niets tot een van de ‘grote’ wordt genoemd en een grandioos vertolker is van de nummers van Lester. Voorbijkomen uiteraard: Automatic; Devil Woman maar ook een nummer als Black Cat Woman.
Wat een bluesgeweld op het kleine podium en dit is vingerlikkend heerlijk om te horen. Zelfs een cover van Hook Herrera komt voorbij met ‘The Hook’.
En nogmaals het zijn niet alleen de frontmannen die de show maken, ook de ‘backing’ band laat zich niet onbetuigd en de vonken vliegen ervan af. Ik beschouw dan ook Sander en Roelof een van de betere gitaristen en bassisten in Nederland en ver daarbuiten.

Na dit intermezzo met Big Pete vertellen Frank en Ferry nog enkele anekdotes over Lester Butler waarna Hook Herrera het stokje overneemt van Big Pete.
Misschien wel een van zijn meest bekende songs is ‘Wish You Would’, een cover van Billy Boy Arnold en ook gecoverd door Lester. Wat opvalt is dat hij toch meer nummers van andere blueslegendes covered. Zoals: ‘Marie Marie’ van The Blasters of ‘Little Schoolgirl’ van John Lee "Sonny Boy" Williamson. Daar is overigens niets mis mee, maar ik had meer songs van Lester verwacht.
Hook is een bijzonder fraaie mondharmonicaspeler die ook zijn zangstem meeheeft. Alhoewel ik toch liever Big Pete hoor zingen.
Na enkele songs neemt hij zijn gitaar ter hand en profileert hij zich steeds meer als de frontman van de avond. En daar laat hij naar mijn gevoel toch enige steekjes vallen. Maar dat maakt het optreden er niet minder om.
Maar mijn voorkeur gaat toch meer naar zijn harmonicaspel en niet zijn gitaarspel. Dat moet je overlaten aan een Sander Kooijman die naast je staat.
Tot diep in de nacht hebben we met alle genodigden op dit privé-feestje kunnen genieten van op en top blues in de gedachten van Lester Butler.
Bart Schroijen heeft met dit idee een goede zet gedaan en ervoor gezorgd dat hij en zijn familie voortreffelijke gastheren zijn voor zijn bluesvrienden. Bedankt voor deze mooie avond.